Vervalreeksen en halfwaardetijden

Een isotoop of nuclide die radioactief is wordt een radio-isotoop of radionuclide genoemd. Deze atomen zijn onderhevig aan radioactief verval.

De halfwaardetijd (of halveringstijd) is de tijd waarna van een oorspronkelijke hoeveelheid radioactieve stof nog precies de helft over is – nadat dus de helft van de stof vervallen is. De halfwaardetijd wordt soms ook de ‘activiteit’ van een radioactieve stof genoemd, of aangegeven door het aantal desintegraties (vervalgebeurtenissen) die zich in een bepaalde tijd voordoen.

Halfwaardetijden van verschillende isotopen variëren van een fractie van een seconde tot miljarden jaren. Over het algemeen geldt dat hoe korter de halfwaardetijd is, hoe radioactiever de stof is.

Als een radionuclide vervalt is meestal het vervalproduct zelf ook weer radioactief. Het atoom zal net zolang vervallen totdat er een stabiele nuclide is ontstaan. De serie opeenvolgende vervalreacties en vervalproducten van een radionuclide wordt een vervalreeks genoemd.

In de volgende vervalreeksen zijn de meest waarschijnlijke vervalreacties opgenomen.